zondag 4 november 2012
zaterdag 17 december 2011
Hernia pijnen behandelen zonder bijwerkingen en met effect!
Normast wordt in Italië veel voorgeschreven bij rugpijnen door hernia en door versmalling van het wervelkanaal, de zogenaamde stenose van Verbiest. Deze patiënten zijn vaak erg moeilijk te behandelen, zo ook hier. Normale conservatieve behandeling had geen pijnvermindering gebracht
De pijnspecialist Dr Desio publiceerde in 2011 een serie van 20 oudere patienten die erge onbehandelbare rugpijn hadden door een hernia of door een versmalling van het wervel kanaal. De pijn daalde binnen 3 weken van gemiddeld 7 naar gemiddeld onder de 3, hetgeen een verbetering is van meer dan 50%.
De hele inhoud van de studie is op dit Italiaanse overzicht te lezen. Het ging dus om 20 oudere patiënten tussen de 67 en 84, die allen erge rugpijn hadden, maar waar een operatie niet zinvol voor was en mogelijk zelfs gevaarlijk. Deze patiënten werden behandeld met een lage dosis van de pijnstiller oxycodon (5 mg/dag de eerste 5 dagen en daarna 10 mg/dag), waaraan toegevoegd werd Normast gedurende 30 dagen, twee maal daags 600 mg. De dosering van oxycodon is zeer laag, onder de helft van wat je normaal geeft en op zo'n lage dosis vindt er nog geen pijnstilling plaats. Maar samen met Normast dus wel, en goed, en ook zonder bijwerkingen!
Normast is uitstekend geschikt om toe te voegen aan andere pijnstillers en maakt het ook mogelijk een betere pijnstiling te bereiken met lagere doseringen van normale pijnstillers, met veel minder bijwerkingen dan normaal.
De farmacologische werking van oxycodon wijkt weinig af van die van morfine; het heeft een analgetische, anxiolytische en sedatieve werking. Uit klinisch onderzoek zijn er aanwijzingen dat aanvullende analgetische medicatie frequenter nodig was dan bij een vergelijkbaar morfinepreparaat. Dit preparaat valt onder de bepalingen van de Opiumwet.
Source: P. Desio. Low dose Oxycodon met palmitoylethanolamide voor de behandeling van lage rugpijn bij ouderen. ANESTHESIOLOGY and CRITICAL CARE MEDICINE (E S I A) -ITALIA, 2011;1(2):62-71
De pijnspecialist Dr Desio publiceerde in 2011 een serie van 20 oudere patienten die erge onbehandelbare rugpijn hadden door een hernia of door een versmalling van het wervel kanaal. De pijn daalde binnen 3 weken van gemiddeld 7 naar gemiddeld onder de 3, hetgeen een verbetering is van meer dan 50%.
De hele inhoud van de studie is op dit Italiaanse overzicht te lezen. Het ging dus om 20 oudere patiënten tussen de 67 en 84, die allen erge rugpijn hadden, maar waar een operatie niet zinvol voor was en mogelijk zelfs gevaarlijk. Deze patiënten werden behandeld met een lage dosis van de pijnstiller oxycodon (5 mg/dag de eerste 5 dagen en daarna 10 mg/dag), waaraan toegevoegd werd Normast gedurende 30 dagen, twee maal daags 600 mg. De dosering van oxycodon is zeer laag, onder de helft van wat je normaal geeft en op zo'n lage dosis vindt er nog geen pijnstilling plaats. Maar samen met Normast dus wel, en goed, en ook zonder bijwerkingen!
Normast is uitstekend geschikt om toe te voegen aan andere pijnstillers en maakt het ook mogelijk een betere pijnstiling te bereiken met lagere doseringen van normale pijnstillers, met veel minder bijwerkingen dan normaal.
De farmacologische werking van oxycodon wijkt weinig af van die van morfine; het heeft een analgetische, anxiolytische en sedatieve werking. Uit klinisch onderzoek zijn er aanwijzingen dat aanvullende analgetische medicatie frequenter nodig was dan bij een vergelijkbaar morfinepreparaat. Dit preparaat valt onder de bepalingen van de Opiumwet.
Source: P. Desio. Low dose Oxycodon met palmitoylethanolamide voor de behandeling van lage rugpijn bij ouderen. ANESTHESIOLOGY and CRITICAL CARE MEDICINE (E S I A) -ITALIA, 2011;1(2):62-71
Rugpijn behandelen zonder bijwerkingen
Lage rugpijn komt veel voor en is soms lastig te behandelen en de pijn kan eindeloos lijkt het wel aanwezig blijven. Dat heet behandelings refractaire lage rugpijn. Pijnstillers zoals aspirine-achtige stoffen zoals brufen en ibuprofen worden veel gebruikt. Maar het nadeel van deze pijnstillers is dat er per jaar 500 mensen aan sterven in verband met de maagbloedingen die kunnen ontstaan. Daarom is het goed dat er ook andere pijnstillers zijn. Normast maakt behandeling van lage rugpijn nu een stuk eenvoudiger.
In een Italiaanse studie werden 20 patienten met lage rugpijn en hernia problematiek, spinale stenose en/of uitstralende pijnen behandeld met het opiaat oxycodon, samen met de natuurlijke pijnstiller en ontstekingsremmer palmitoylethanolmide, Normast . De patienten waren niet te behandelen met normale pijnstillers, ze waren dus therapie resistent. Met lage dosis van een zogenaamde zwakker opiaat en Normast werd het leven weer een stuk dragelijker!
In een Italiaanse studie werden 20 patienten met lage rugpijn en hernia problematiek, spinale stenose en/of uitstralende pijnen behandeld met het opiaat oxycodon, samen met de natuurlijke pijnstiller en ontstekingsremmer palmitoylethanolmide, Normast . De patienten waren niet te behandelen met normale pijnstillers, ze waren dus therapie resistent. Met lage dosis van een zogenaamde zwakker opiaat en Normast werd het leven weer een stuk dragelijker!
zondag 19 juni 2011
Chronische prostaatpijn natuurlijk behandelen
De prostaat kan de oorzaak zijn van een scala van vervelende chronische problemen en pijn. Hier een uitleg over en een aanzet tot behandeling van chronische pijnlijke prostaatklachten als kanker uitgesloten is. Het nieuwe natuurlijke, pijnstillende en ontstekingsremmende middel palmitoylethanolamide, handelsnaam Normast, is geschikt om chronische pijnlijke prostaatklachten mee te behandelen. De stof kan zonder problemen naast andere stoffen ingenomen worden en heeft geen problematische bijwerkingen. Het kan zonder recept, via het internet verkregen worden bij de distributeur Ergomax, maar informeer wel altijd de behandelend arts.
Chronische pijn en de prostaat, prostatitis en prostatisme
De prostaat als bron van vervelende chronische pijn. De prostaat is een merkwaardig orgaan, dat vele mannen niet altijd op de bedoelde plezierige wijze dient. De prostaat kan als het ware voor zichzelf beginnen. Dan ontstaan chronische pijnen in de onderbuik, het bekken, de ballen, met uitstralingen naar verschillende richtingen en meestal ook plasproblemen. Langzamer uitplassen, een minder sterke straal, nadruppelen en een gevoel van niet helemaal uitgeplast zijn.
De prostaat en de urinekweek
Bij prostaatproblemen bij de huisarts een plasje inleveren en dan wordt de urine op kweek gezet. Om te kijken of de prostaat echt ontstoken is, of zoals dokters dat soms oneerbiedig noemen, kijken of er een vies beest in zit. Daarmee bedoelen ze een bacterie. Soms is dat inderdaad het geval, maar blijft de vraag of die bacterie uiteindelijk de oorzaak van de prostaatklachten is, of het gevolg. En soms wordt niets gevonden. Maar de klachten blijven...
De prostaat en prostaathypertrofie, en de klachten van prostatisme
Bij de helft van alle mannen vanaf vijftig jaar is de prostaat gezwollen, dat heet prostaathypertrofie. Dat hoeft op zich geen probleem te zijn, maar kan de aanleiding zijn voor de zogenaamde prostaatklachten van moeilijk uitplassen enz. Dat geheel van klachten wordt wel prostatisme genoemd. Nu zal de huisarts kijken of zich onder de wat gezwollen prostaat geen kwaadaardigheid verbergt. De eerste stap om dat uit te zoeken is het zogenaamde rectale touche. Een term uit de Franse urologie, rectaal omdat het via het rectum gaat, het laatste deel voor de anus, en touche omdat er met de vinger aangeraakt en naar binnen gevoeld wordt, of de grootte en de zachtheid van de prostaat de consistentie) wel goed zijn. Een te grote prostaat met knobbels erin zal vaak betekenen dat de huisarts de uroloog verder laat kijken of er geen prostaatkanker aanwezig is.
Prostaatkanker
Als nu blijkt dat in de vergrote prostaat knobbels zitten die niet helemaal goed zijn, kanker dus, wil dat nog niet direct zeggen: man overboord. Het is namelijk heel goed mogelijk dat het gaat om een vrij goedaardige vorm van prostaatkanker, die er misschien al jaren zit. Een totale verwijdering van de prostaat is tegenwoordig dan ook vrijwel onnodig geworden. Dat is maar goed ook, want om de prostaat heen lopen kleine zenuwtjes, en die kunnen bij een prostaatverwijdering beschadigd worden. Als resultaat krijg je het lid dan niet meer omhoog, en zijn er dus erectiestoornissen.
Prostaatklachten, chronische pijnen en geen naar beest
Je hebt chronische pijnen, de oorzaak is de prostaat, maar er wordt bij het kweken geen bacterie gevonden, geen nare beesten dus. Of er worden wel beesten gevonden, en je krijgt een kuur antibiotica. Die helpt je dan van de beesten af, maar het is heel goed mogelijk dat deze kuur je niet van de klachten afhelpt. Dan is er sprake van een chronische prostaatontsteking zonder infectie. Wat is er dan aan de hand in die prostaat?
Pijnlijke prostaat begint oorlog zonder vijand
Ten eerste begrijpen we dat niet helemaal. En ten tweede zijn er horden mannen met dit probleem, en die balen allemaal omdat antibiotica niet helpen en niemand precies kan vertellen wat er nu aan de hand is. Wat denken we dat er aan de hand is? In het lichaam komen vaker ontstekingen voor zonder dat er een infectie is. Dat wil zeggen, het lichaam reageert alsof er een bacterie is, namelijk door ontstekingscellen te activeren. Die infectie is er dus niet. Maar als de ontstekingscellen eenmaal besloten hebben dat het oorlogstijd is, dan worden er een heleboel van dat soort cellen overactief, en gaan ze allerlei kleine moleculen maken, eiwit-achtige moleculen, die ontstekingsmediatoren genoemd worden. Er wordt dus een oorlog ontketend die nergens over gaat, omdat er geen vijand in de vorm van een bacterie is.
De prostaat en de generaal, de mestcel
Een van de belangrijkste cellen bij dat ontstekingsproces wordt door de in 2011 nog steeds levende en helder van verstand zijnde 102-jarige Nobelprijswinnares professor Levi-Montalcini de primadonna-cel genoemd van de ontsteking. Het is de mestcel, of ook wel in het Engels de mastcell genoemd. [1] [2] Die cel speelt de generaal in de slag zonder vijand, en hij recruteert zoals dat heet, een heel leger van verschillende ontstekingscellen en ontstekingsmediatoren. Zo ontstaat een waterval van ellende, met als gevolg bekkenpijn en geen klaterende waterval in de WC meer. Professor Montalcini heeft haar hele leven de mestcel en ontstekingsmediatoren bestudeerd, en kreeg daarvoor in 1986 de Nobelprijs. Dat weerhield haar niet om aan het werk te blijven. Integendeel, ze werkte stevig door en ontdekte terwijl ze bijna 90 jaar werd een hele bijzondere ontstekingsgsremmer en pijnstiller, die de mestcel helemaal tot rust brengt. Die stof is een lichaamseigen vetachtige stof, en het bijzondere ervan is, dat de stof zowel ontstekingen vermindert als pijn verlicht. En omdat het een natuurlijke en lichaamseigen stof is, hoeft niemand bang te zijn voor enge bijwerkingen. De stof maakt immers deel van je eigen lijf uit. Hoe heet die stof? De moeilijke naam is palmitoylethanolamide, en de naam waaronder de stof in Nederland sinds 2011 te verkrijgen is, is Normast.
Doorbraak in chronische pijnbehandeling: behandelen met Normast
Per jaar sterven er circa 500 patienten door bijwerkingen van de meest gewone pijnstillers. Dat is aanleiding om koortsachtig verder te zoeken naar betere pijnstillers met minder problemen. Eindelijk is er dan nu die doorbraak waarop patiënten met chronische pijn jaren lang hebben zitten te wachten. Een lichaamseigen natuurlijke pijnstiller, vrijwel zonder bijwerkingen, die makkelijk te gebruiken is, zelfs door zeer oude patiënten. Zonder dat je duf wordt, of niet mag autorijden. Begin 2011 kwam in Nederland beschikbaar deze pijnstiller en ontstekingsremmer Normast. Deze Cannabis-achtige stof is dus door de nu al 102 jaar oude Nobelprijswinnares professor Rita Levi-Montalcini ontdekt.
Dat Cannabis een heel goede pijnstiller kan zijn, dat weten we al jaren, maar de psychische bijwerkingen maken het gebruik ervan bij chronische pijn moeilijk. Nu is er voor het eerst dus een stof die op Cannabis lijkt qua pijnstillende werking, maar die niet de hersenen beïnvloedt. Kortom, vrijwel geen bijwerkingen.
Bovendien heeft Normast een bewezen remmende werking bij ontstekingen.
Dit bijzondere middel is in Nederland geïntroduceerd door het bedrijf Ergomax, als dieetvoeding volgens medisch gebruik. Patiënten kunnen het aldaar direct, zonder recept, bestellen, maar dienen wel hun behandelend arts op de hoogte te brengen. Het is altijd belangrijk alle behandelingen die je probeert met je huisarts te delen.
Normast is in vele uiteenlopende klinische studies getest op werkzaamheid en veiligheid. [1] [2] [3][4][5][6][7][8] [9][10][11][12][13][14]
Kosten en gebruik behandelen met Normast
De kosten bedragen iets meer dan 25 € per verpakking van 20 tabletten van 600 mg. Omdat Normast een lichaamseigen stof is, die in principe dus (vrijwel) geen bijwerkingen heeft, en het ook zo goed werkzaam is, is Normast voor veel patiënten veel prettiger om in te nemen dan chemische middelen met al die bijwerkingen. Het middel laat zich echter zonder problemen samen gebruiken met alle pijnstillers die bekend zijn. Sterker nog, soms helpt Normast zo goed dat de bijwerkingen van die andere middelen minder worden.
Normast kan gebruikt worden door patiënten met moeilijk te behandelen chronische pijn en ontstekingen. Dus het lijkt ook zeer zinvol te zijn bij de oorlog in de prostaat. Dan wordt de mestcel door Normast weer tot de orde geroepen, en de hele waterval van ellende neemt af.
De dosis is de eerste tien dagen 2 maal daags 600 mg poeder onder de tong. Daarna ten minste 8-10 weken 600 mg tabletten twee maal daags. Daarna, bij goed effect kan eventueel overgegaan worden naar twee maal daags 300 mg. Mocht de pijn toch weer terugkeren, dan tijdelijk de dosis weer verhogen naar twee maal daags 600 mg, of zelfs 10 dagen weer twee maal daags poeder onder de tong nemen. Omdat chronische prostaatpijn vaak een erg langdurig proces is, denken we dat in dit geval een minimale behandelduur van twee maanden aangehouden moet worden. Daarom adviseren we altijd om bij Ergomax in een keer een pak met 20 poeders te bestellen, en in geval van chronische prostatitis 7 pakken met 20 tabletten van 600 mg. Dat is dus voldoende voor 80 dagen. Als dan de pijn niet duidelijk minder is, is het niet zinvol met Normast door te gaan. We beginnen dus altijd met een hele bijzondere vorm van Normast in kleine zakjes, als poeder om onder de tong in te nemen. Daar smelt het onmiddellijk en wordt het dan ook direct in het bloed opgenomen. Na 10 dagen gaan we over op tabletten, omdat het lichaam dan genoeg Normast heeft opgenomen als eerste stap.
Prostatodynia, pijnlijke bekkenbodem en interstitiele cystitis
Nu nog wat meer details over prostaatpijn. Er bestaat een moeilijk medisch woord voor prostaatpijn, dat is prostatodynie.
Die pijn kan behoorlijk irriterend zijn, brandend, stekend, trekkend, zeurend en zelfs bijtende pijn. Bij het plassen hoeven niet steeds problemen aanwezig te zijn, die vertonen vaak een golvend verloop. Er komen dus ook perioden voor waarin er geen klachten zijn. De pijn kan erger worden bij koud en nat weer, psychische spanningen en nervositeit, te veel alcoholgebruik, en zelfs bij scherp gekruid eten en bij een langdurig zittend bestaan.
Prostaatpijn is medisch gezien geen gevaarlijke aandoening. Het is dus niet de voorloper van prostaatkanker, zoals sommige mensen wel denken. Het kan dus geen kwaad, maar lastig is het wel en je kwaliteit van leven en van je sex kunnen eronder lijden. Pijnlijke prostaat bij de man en pijnlijke bekkenbodem bij de vrouw. Het is misschien goed om hier ook de vrouwelijke variant van prostaatpijn te bespreken. Dat is een zelfde soort ontsteking, maar dan van de blaaswand. Met een moeilijk woord interstitiele cystitis. De oorzaak van interstitiële cystitis is niet duidelijk bekend, evenals dat geldt voor de prostaatontsteking. Ook hier een uit de hand gelopen ontstekingsreactie, maar nu van de blaaswand waar verschillende factoren aan ten grondslag kunnen liggen, en ook hier kunnen de klachten door stress verergeren.
We citeren hier een passage van het Nederlands Huisartsen Genootschap over de blaasontsteking, op http://www.cibliga.be/a_m_blaasontsteking.html
Interstitiële cystitis (IC)
Interstitiele cystitis werd eind van de 19e eeuw al in enkele medische leerboeken beschreven! Het is vooral de naam van Hunner die aan dit syndroom verbonden is. Hunner, een chirurg in Boston, beschreef het ziektebeeld bij een serie patiënten in 1915. Hij beschreef het ziektebeeld bij vrouwen tussen de 20 en 40 jaar met de typische, bovengenoemde symptomen. Met daarbij nog: dyspareunie, dat wil zeggen pijn bij het vrijen. Hunner ontdekte dat deze patiënten een opvallend kwetsbaar blaasslijmvlies hadden.
Bij cystoscopie (dat lukte toen al!) leek er in eerste instantie niets aan de hand, maar na aanraking met een stukje katoen ontstond direct bloedend slijmvlies, als het ware een ulcus (zweer). Dit is later het ulcus van Hunner gaan heten. Hunner dacht dat het hier om een dieper gelegen ontsteking van de blaas ging, vandaar de naam interstitiële cystitis. Hij behandelde zijn patiënten met zilvernitraat blaasspoelingen, die veelal een tijdelijk effect hadden.
Ook hier, de mestcel begint voor zichzelf.....We vervolgen het citaat
Behalve het beoordelen van het slijmvlies wordt ook gekeken naar de capaciteit van de blaas, d.w.z. hoeveel urine de blaas kan bevatten. Voorts is het van belang enkele stukjes weefsel van de blaasbinnenkant te verwijderen (biopten) en deze biopten microscopisch te laten onderzoeken. Biopten van de blaas tonen in veel gevallen een toename van mestcellen die de blaasbekleding binnendringen.[3]
Mestcellen maken histamine dat bij contact met normaal weefsel pijn, zwelling, toename van de bloedvoorziening en later littekenvorming en krimpen van het aangedane orgaan veroorzaakt (Einde citaat).
Het is dan ook te begrijpen dat hetzelfde Normast ook ingezet wordt bij de behandeling van interstitiele cystitis.
Beoordeling behandelen met Normast
Er zijn vele studies gedaan naar de effectiviteit en de veiligheid van Normast bij een veelheid van chronische pijnproblemen. De stof is veilig en effectief, zit al in ons eigen lijf op een natuurlijke wijze, vandaar dat behandelen met deze natuurlijke pijnstiller en ontstekingsremmer een goede stap is bij chronische prostaatpijn, als prostaat kanker uitgesloten is.
Referenties
[1]: Mehik A, Leskinen MJ, Hellström P. | Mechanisms of pain in chronic pelvic pain syndrome: influence of prostatic inflammation. | World J Urol. | 2003 Jun;21(2):90-4. Epub 2003 Apr 17.
[2]: Papadoukakis S, Kyroudi-Voulgari A, Truss MC, Perea D, Mitropoulos D. | Quantitative study of mast cells in experimentally induced benign prostatic hyperplasia. | Urol Int. | 2010;84(1):100-4. Epub 2010 Feb 17.
[3]: Butrick CW, Howard FM, Sand PK. | Diagnosis and treatment of interstitial cystitis/painful bladder syndrome: a review. | J Womens Health (Larchmt). | 2010 Jun;19(6):1185-93.
Chronische pijn en de prostaat, prostatitis en prostatisme
De prostaat als bron van vervelende chronische pijn. De prostaat is een merkwaardig orgaan, dat vele mannen niet altijd op de bedoelde plezierige wijze dient. De prostaat kan als het ware voor zichzelf beginnen. Dan ontstaan chronische pijnen in de onderbuik, het bekken, de ballen, met uitstralingen naar verschillende richtingen en meestal ook plasproblemen. Langzamer uitplassen, een minder sterke straal, nadruppelen en een gevoel van niet helemaal uitgeplast zijn.
De prostaat en de urinekweek
Bij prostaatproblemen bij de huisarts een plasje inleveren en dan wordt de urine op kweek gezet. Om te kijken of de prostaat echt ontstoken is, of zoals dokters dat soms oneerbiedig noemen, kijken of er een vies beest in zit. Daarmee bedoelen ze een bacterie. Soms is dat inderdaad het geval, maar blijft de vraag of die bacterie uiteindelijk de oorzaak van de prostaatklachten is, of het gevolg. En soms wordt niets gevonden. Maar de klachten blijven...
De prostaat en prostaathypertrofie, en de klachten van prostatisme
Bij de helft van alle mannen vanaf vijftig jaar is de prostaat gezwollen, dat heet prostaathypertrofie. Dat hoeft op zich geen probleem te zijn, maar kan de aanleiding zijn voor de zogenaamde prostaatklachten van moeilijk uitplassen enz. Dat geheel van klachten wordt wel prostatisme genoemd. Nu zal de huisarts kijken of zich onder de wat gezwollen prostaat geen kwaadaardigheid verbergt. De eerste stap om dat uit te zoeken is het zogenaamde rectale touche. Een term uit de Franse urologie, rectaal omdat het via het rectum gaat, het laatste deel voor de anus, en touche omdat er met de vinger aangeraakt en naar binnen gevoeld wordt, of de grootte en de zachtheid van de prostaat de consistentie) wel goed zijn. Een te grote prostaat met knobbels erin zal vaak betekenen dat de huisarts de uroloog verder laat kijken of er geen prostaatkanker aanwezig is.
Prostaatkanker
Als nu blijkt dat in de vergrote prostaat knobbels zitten die niet helemaal goed zijn, kanker dus, wil dat nog niet direct zeggen: man overboord. Het is namelijk heel goed mogelijk dat het gaat om een vrij goedaardige vorm van prostaatkanker, die er misschien al jaren zit. Een totale verwijdering van de prostaat is tegenwoordig dan ook vrijwel onnodig geworden. Dat is maar goed ook, want om de prostaat heen lopen kleine zenuwtjes, en die kunnen bij een prostaatverwijdering beschadigd worden. Als resultaat krijg je het lid dan niet meer omhoog, en zijn er dus erectiestoornissen.
Prostaatklachten, chronische pijnen en geen naar beest
Je hebt chronische pijnen, de oorzaak is de prostaat, maar er wordt bij het kweken geen bacterie gevonden, geen nare beesten dus. Of er worden wel beesten gevonden, en je krijgt een kuur antibiotica. Die helpt je dan van de beesten af, maar het is heel goed mogelijk dat deze kuur je niet van de klachten afhelpt. Dan is er sprake van een chronische prostaatontsteking zonder infectie. Wat is er dan aan de hand in die prostaat?
Pijnlijke prostaat begint oorlog zonder vijand
Ten eerste begrijpen we dat niet helemaal. En ten tweede zijn er horden mannen met dit probleem, en die balen allemaal omdat antibiotica niet helpen en niemand precies kan vertellen wat er nu aan de hand is. Wat denken we dat er aan de hand is? In het lichaam komen vaker ontstekingen voor zonder dat er een infectie is. Dat wil zeggen, het lichaam reageert alsof er een bacterie is, namelijk door ontstekingscellen te activeren. Die infectie is er dus niet. Maar als de ontstekingscellen eenmaal besloten hebben dat het oorlogstijd is, dan worden er een heleboel van dat soort cellen overactief, en gaan ze allerlei kleine moleculen maken, eiwit-achtige moleculen, die ontstekingsmediatoren genoemd worden. Er wordt dus een oorlog ontketend die nergens over gaat, omdat er geen vijand in de vorm van een bacterie is.
De prostaat en de generaal, de mestcel
Een van de belangrijkste cellen bij dat ontstekingsproces wordt door de in 2011 nog steeds levende en helder van verstand zijnde 102-jarige Nobelprijswinnares professor Levi-Montalcini de primadonna-cel genoemd van de ontsteking. Het is de mestcel, of ook wel in het Engels de mastcell genoemd. [1] [2] Die cel speelt de generaal in de slag zonder vijand, en hij recruteert zoals dat heet, een heel leger van verschillende ontstekingscellen en ontstekingsmediatoren. Zo ontstaat een waterval van ellende, met als gevolg bekkenpijn en geen klaterende waterval in de WC meer. Professor Montalcini heeft haar hele leven de mestcel en ontstekingsmediatoren bestudeerd, en kreeg daarvoor in 1986 de Nobelprijs. Dat weerhield haar niet om aan het werk te blijven. Integendeel, ze werkte stevig door en ontdekte terwijl ze bijna 90 jaar werd een hele bijzondere ontstekingsgsremmer en pijnstiller, die de mestcel helemaal tot rust brengt. Die stof is een lichaamseigen vetachtige stof, en het bijzondere ervan is, dat de stof zowel ontstekingen vermindert als pijn verlicht. En omdat het een natuurlijke en lichaamseigen stof is, hoeft niemand bang te zijn voor enge bijwerkingen. De stof maakt immers deel van je eigen lijf uit. Hoe heet die stof? De moeilijke naam is palmitoylethanolamide, en de naam waaronder de stof in Nederland sinds 2011 te verkrijgen is, is Normast.
Doorbraak in chronische pijnbehandeling: behandelen met Normast
Per jaar sterven er circa 500 patienten door bijwerkingen van de meest gewone pijnstillers. Dat is aanleiding om koortsachtig verder te zoeken naar betere pijnstillers met minder problemen. Eindelijk is er dan nu die doorbraak waarop patiënten met chronische pijn jaren lang hebben zitten te wachten. Een lichaamseigen natuurlijke pijnstiller, vrijwel zonder bijwerkingen, die makkelijk te gebruiken is, zelfs door zeer oude patiënten. Zonder dat je duf wordt, of niet mag autorijden. Begin 2011 kwam in Nederland beschikbaar deze pijnstiller en ontstekingsremmer Normast. Deze Cannabis-achtige stof is dus door de nu al 102 jaar oude Nobelprijswinnares professor Rita Levi-Montalcini ontdekt.
Dat Cannabis een heel goede pijnstiller kan zijn, dat weten we al jaren, maar de psychische bijwerkingen maken het gebruik ervan bij chronische pijn moeilijk. Nu is er voor het eerst dus een stof die op Cannabis lijkt qua pijnstillende werking, maar die niet de hersenen beïnvloedt. Kortom, vrijwel geen bijwerkingen.
Bovendien heeft Normast een bewezen remmende werking bij ontstekingen.
Dit bijzondere middel is in Nederland geïntroduceerd door het bedrijf Ergomax, als dieetvoeding volgens medisch gebruik. Patiënten kunnen het aldaar direct, zonder recept, bestellen, maar dienen wel hun behandelend arts op de hoogte te brengen. Het is altijd belangrijk alle behandelingen die je probeert met je huisarts te delen.
Normast is in vele uiteenlopende klinische studies getest op werkzaamheid en veiligheid. [1] [2] [3][4][5][6][7][8] [9][10][11][12][13][14]
Kosten en gebruik behandelen met Normast
De kosten bedragen iets meer dan 25 € per verpakking van 20 tabletten van 600 mg. Omdat Normast een lichaamseigen stof is, die in principe dus (vrijwel) geen bijwerkingen heeft, en het ook zo goed werkzaam is, is Normast voor veel patiënten veel prettiger om in te nemen dan chemische middelen met al die bijwerkingen. Het middel laat zich echter zonder problemen samen gebruiken met alle pijnstillers die bekend zijn. Sterker nog, soms helpt Normast zo goed dat de bijwerkingen van die andere middelen minder worden.
Normast kan gebruikt worden door patiënten met moeilijk te behandelen chronische pijn en ontstekingen. Dus het lijkt ook zeer zinvol te zijn bij de oorlog in de prostaat. Dan wordt de mestcel door Normast weer tot de orde geroepen, en de hele waterval van ellende neemt af.
De dosis is de eerste tien dagen 2 maal daags 600 mg poeder onder de tong. Daarna ten minste 8-10 weken 600 mg tabletten twee maal daags. Daarna, bij goed effect kan eventueel overgegaan worden naar twee maal daags 300 mg. Mocht de pijn toch weer terugkeren, dan tijdelijk de dosis weer verhogen naar twee maal daags 600 mg, of zelfs 10 dagen weer twee maal daags poeder onder de tong nemen. Omdat chronische prostaatpijn vaak een erg langdurig proces is, denken we dat in dit geval een minimale behandelduur van twee maanden aangehouden moet worden. Daarom adviseren we altijd om bij Ergomax in een keer een pak met 20 poeders te bestellen, en in geval van chronische prostatitis 7 pakken met 20 tabletten van 600 mg. Dat is dus voldoende voor 80 dagen. Als dan de pijn niet duidelijk minder is, is het niet zinvol met Normast door te gaan. We beginnen dus altijd met een hele bijzondere vorm van Normast in kleine zakjes, als poeder om onder de tong in te nemen. Daar smelt het onmiddellijk en wordt het dan ook direct in het bloed opgenomen. Na 10 dagen gaan we over op tabletten, omdat het lichaam dan genoeg Normast heeft opgenomen als eerste stap.
Prostatodynia, pijnlijke bekkenbodem en interstitiele cystitis
Nu nog wat meer details over prostaatpijn. Er bestaat een moeilijk medisch woord voor prostaatpijn, dat is prostatodynie.
Die pijn kan behoorlijk irriterend zijn, brandend, stekend, trekkend, zeurend en zelfs bijtende pijn. Bij het plassen hoeven niet steeds problemen aanwezig te zijn, die vertonen vaak een golvend verloop. Er komen dus ook perioden voor waarin er geen klachten zijn. De pijn kan erger worden bij koud en nat weer, psychische spanningen en nervositeit, te veel alcoholgebruik, en zelfs bij scherp gekruid eten en bij een langdurig zittend bestaan.
Prostaatpijn is medisch gezien geen gevaarlijke aandoening. Het is dus niet de voorloper van prostaatkanker, zoals sommige mensen wel denken. Het kan dus geen kwaad, maar lastig is het wel en je kwaliteit van leven en van je sex kunnen eronder lijden. Pijnlijke prostaat bij de man en pijnlijke bekkenbodem bij de vrouw. Het is misschien goed om hier ook de vrouwelijke variant van prostaatpijn te bespreken. Dat is een zelfde soort ontsteking, maar dan van de blaaswand. Met een moeilijk woord interstitiele cystitis. De oorzaak van interstitiële cystitis is niet duidelijk bekend, evenals dat geldt voor de prostaatontsteking. Ook hier een uit de hand gelopen ontstekingsreactie, maar nu van de blaaswand waar verschillende factoren aan ten grondslag kunnen liggen, en ook hier kunnen de klachten door stress verergeren.
We citeren hier een passage van het Nederlands Huisartsen Genootschap over de blaasontsteking, op http://www.cibliga.be/a_m_blaasontsteking.html
Interstitiële cystitis (IC)
Interstitiele cystitis werd eind van de 19e eeuw al in enkele medische leerboeken beschreven! Het is vooral de naam van Hunner die aan dit syndroom verbonden is. Hunner, een chirurg in Boston, beschreef het ziektebeeld bij een serie patiënten in 1915. Hij beschreef het ziektebeeld bij vrouwen tussen de 20 en 40 jaar met de typische, bovengenoemde symptomen. Met daarbij nog: dyspareunie, dat wil zeggen pijn bij het vrijen. Hunner ontdekte dat deze patiënten een opvallend kwetsbaar blaasslijmvlies hadden.
Bij cystoscopie (dat lukte toen al!) leek er in eerste instantie niets aan de hand, maar na aanraking met een stukje katoen ontstond direct bloedend slijmvlies, als het ware een ulcus (zweer). Dit is later het ulcus van Hunner gaan heten. Hunner dacht dat het hier om een dieper gelegen ontsteking van de blaas ging, vandaar de naam interstitiële cystitis. Hij behandelde zijn patiënten met zilvernitraat blaasspoelingen, die veelal een tijdelijk effect hadden.
Ook hier, de mestcel begint voor zichzelf.....We vervolgen het citaat
Behalve het beoordelen van het slijmvlies wordt ook gekeken naar de capaciteit van de blaas, d.w.z. hoeveel urine de blaas kan bevatten. Voorts is het van belang enkele stukjes weefsel van de blaasbinnenkant te verwijderen (biopten) en deze biopten microscopisch te laten onderzoeken. Biopten van de blaas tonen in veel gevallen een toename van mestcellen die de blaasbekleding binnendringen.[3]
Mestcellen maken histamine dat bij contact met normaal weefsel pijn, zwelling, toename van de bloedvoorziening en later littekenvorming en krimpen van het aangedane orgaan veroorzaakt (Einde citaat).
Het is dan ook te begrijpen dat hetzelfde Normast ook ingezet wordt bij de behandeling van interstitiele cystitis.
Beoordeling behandelen met Normast
Er zijn vele studies gedaan naar de effectiviteit en de veiligheid van Normast bij een veelheid van chronische pijnproblemen. De stof is veilig en effectief, zit al in ons eigen lijf op een natuurlijke wijze, vandaar dat behandelen met deze natuurlijke pijnstiller en ontstekingsremmer een goede stap is bij chronische prostaatpijn, als prostaat kanker uitgesloten is.
Referenties
[1]: Mehik A, Leskinen MJ, Hellström P. | Mechanisms of pain in chronic pelvic pain syndrome: influence of prostatic inflammation. | World J Urol. | 2003 Jun;21(2):90-4. Epub 2003 Apr 17.
[2]: Papadoukakis S, Kyroudi-Voulgari A, Truss MC, Perea D, Mitropoulos D. | Quantitative study of mast cells in experimentally induced benign prostatic hyperplasia. | Urol Int. | 2010;84(1):100-4. Epub 2010 Feb 17.
[3]: Butrick CW, Howard FM, Sand PK. | Diagnosis and treatment of interstitial cystitis/painful bladder syndrome: a review. | J Womens Health (Larchmt). | 2010 Jun;19(6):1185-93.
donderdag 2 juni 2011
donderdag 19 mei 2011
Ischias, herniapijn, behandelen met Normast: hoe het werkt!
Hevige zenuwpijn uitstralend in het been wordt ook wel ischias genoemd. Artsen hebben dit lange tijd neuritis of zenuwontsteking van de grote beenzenuw, de Nervus Ischiadicus, genoemd. Dit oude idee heeft nu een heel nieuwe wending gekregen. Ischias wordt veroorzaakt door mechanische druk door een tussenwervelschijf op het begin van de grote beenzenuw, de zogenaamde zenuwwortel binnen of net buiten het wervelkanaal. Door die druk raakt de zenuw geirriteerd, en dan begint de pijn, meestal vrij plotseling. Dan volgt een ontsteking die onderhouden wordt door de druk op die zenuw, de hernia.
Deze acute pijn blijkt op basis van een grote Italiaanse studie met meer dan 600 patienten goed behandelbaar met de lichaamseigen pijnstillende stof palmitoylethanolamide (Normast).
Het is dus in wezen een soort zenuwdruk-syndroom, of compressie-syndroom. Tussen elke ruggenwervel ligt namelijk een tussenwervelschijf, de discus. Deze schijf bestaat uit een stijfslijmachtige kern die omringd wordt door elastische banden. Men spreekt van een discus hernia wanneer de elastische banden scheuren en de kern naar buiten puilt en dan op de zenuw gaat drukken.
Rug- en beenpijn bij hernia en de oorzaak
Bij een hernia is er vaak zowel rugpijn als erg gemene uitstralende pijn in het been, soms ook alleen die uitstraling in het been en vaak zelfs tot in de voet. Wordt de druk op de zenuw groter, dan kunnen er ook gevoelsstoornissen en verlammingsverschijnselen ontstaan. Dat komt omdat een zenuw uit twee delen bestaat: één deel voor het gevoel, de sensibele zenuw, en één voor de spierwerking, de motorische zenuw.
Een Hernia Nuclei Pulposi (HNP) is de mooie term voor hernia in de volksmond, en het is dus een uitstulping van de tussenwervelschijf.
Hernia's ontstaan meestal in de zogenaamde tussenwervelschijven bij de onderste lendenwervels. Dit kunnen we begrijpen door onze rechtopgaande houding: aangezien door het rechtopstaan het zwaartepunt van het lichaam vlak voor de vijfde lendenwervel ligt (L5) komen alle zwaartekrachten onderaan de rug samen. De meest voorkomende niveau's van een hernia zijn dan ook de L5-S1 (dus tussen de laagste lendenwervel en het heiligbeen), gevolgd door L4-L5 (vierde of voorlaatste wervel en de vijfde) en L3-L4. Hogerop in de rug komen hernia's minder voor.
Door de druk van de hernia op de zenuw kan de beenzenuw dus geirriteerd en ontstoken geraken en dat is de reden voor de zeer felle pijn in het been. Dit fenomeen noemen we een radiculopathie.
De chronische ontsteking van de zenuw: neuritis en radiculitis
Onderzoek heeft aangetoond dat er door de druk een ontsteking van de zenuw en zenuwwortel ontstaat, een neuritis of een zogenaamde radiculitis. Die neuritis of radiculitis wordt dan erger door een waterval van van chemische ontstekingsreacties.
Het is eigenlijk een lokale ontsteking, en die gaat zoals we weten gepaard met de productie van allerlei chemische substanties. Die hebben allerlei mooie namen, zoals prostaglandines en cytokinen en worden door ontstekingscellen zoals de mestcellen gevormd. Ook het stikstof monoxide (NO), een sterke vaatverwijder, wordt daarbij gevormd. Dan komt het langzaam tot een vervelende toestand, want ook de zogenaamde metallo-proteïnasen komen vrij, dat zijn enzymen die het bindweefsel om de zenw aanzetten tot vermeerdering. Substantie P en CGRP worden gevormd, en dat zijn zogenaamde pijnmediatoren.
Al deze ontstekingsgerelateerde stoffen zijn gevonden in de discus en de zenuw. [1][2] Al deze stoffen, zoals TNF-alpha, een sterke ontstekingsfactor, konden zelfs teruggevonden worden in ontstoken lumbale wortels waar geen compressie aanwezig was.[3][4] Tekenen van ontsteking zijn ook zichtbaar op speciale opnames met MRI. [5] Door die zogenaamde interneurale zwelling, de ontsteking in de zenuw zelf, worden de klachten ook erger en kan de zenuw minder functioneren.[6][7]
De ontsteking wordt dan ook gezien in de zenuwcellen die naar het ruggenmerg gaan, en zo ontstaat er een groot gebied met ontstoken cellen, zoals mest- cellen, waaruit allemaal pijnverhogende stoffen komen.[3][4] Zo ontstaat er neuropathische, of zoals we ook wel zeggen, gliopathische pijn.[10]
Palmitoylethalonamide tegen herniapijn en werkingsmechanisme van PEA
PEA heeft een onderdrukkend effect op bepaalde ontstekingscellen die de geactiveerde mestcellen heten.[11] PEA heeft zo een ontstekingsremmend effect en een pijnstillend effect op neuropathische pijn.[12] PEA remt ook belangrijke ontstekingsmediatoren, zoals TNF-alpha en IL1, alsmede COX-2 en daardoor is het een potentieel belangrijk middel voor uiteenlopende neuropathische en gliopathische aandoeningen.[13]
Momenteel worden enorm dure TNF-alpha blokkers getoetst in herniapijn, en er lijkt effectiviteit te zijn in een kleine studie. ....a trend appears to show no benefit to the use of etanercept over placebo in the pharmacologic treatment of sciatica.[14] Maar de ontsteking bij een hernia is meer dan alleen een TNF-alpha bron. En PEA doet gelukkig veel meer biologisch gezien, is niet zo duur en heeft geen of vrijwel geen bijwerkingen...
[1]: Tamada T, Inoue H, Mori A. | Superoxide dismutase activity in cerebrospinal fluid and its relation to compression of the lumbosacral nerve root. | Acta Med Okayama. | 1996 Aug;50(4):197-201.
[2]: Nagashima H, Morio Y, Yamane K, Nanjo Y, Teshima R. | Tumor necrosis factor-alpha, interleukin-1beta, and interleukin-6 in the cerebrospinal fluid of patients with cervical myelopathy and lumbar radiculopathy. | Eur Spine J. | 2009 Dec;18(12):1946-50. Epub 2009 Jun 19.
[3]: Rothman SM, Ma LH, Whiteside GT, Winkelstein BA. | Inflammatory cytokine and chemokine expression is differentially modulated acutely in the dorsal root ganglion in response to different nerve root compressions. | Spine (Phila Pa 1976). | 2011 Feb 1;36(3):197-202.
[4]: Rothman SM, Huang Z, Lee KE, Weisshaar CL, Winkelstein BA. | Cytokine mRNA expression in painful radiculopathy. | J Pain. | 2009 Jan;10(1):90-9. Epub 2008 Oct 10.
[5]: Van Metre DC, Barrington GM, Parish SM, Tumas DB. | Otitis media/interna and suppurative meningoencephalomyelitis associated with Listeria monocytogenes infection in a llama. | J Am Vet Med Assoc. | 1991 Jul 15;199(2):236-40.
[6]: Krimmer H. | [Pathophysiology of nerve compression]. | Langenbecks Arch Chir Suppl Kongressbd. | 1998;115:627-9.
[7]: Lundborg G. | Intraneural microcirculation. | Orthop Clin North Am. | 1988 Jan;19(1):1-12.
[8]: Rothman SM, Ma LH, Whiteside GT, Winkelstein BA. | Inflammatory cytokine and chemokine expression is differentially modulated acutely in the dorsal root ganglion in response to different nerve root compressions. | Spine (Phila Pa 1976). | 2011 Feb 1;36(3):197-202.
[9]: Rothman SM, Huang Z, Lee KE, Weisshaar CL, Winkelstein BA. | Cytokine mRNA expression in painful radiculopathy. | J Pain. | 2009 Jan;10(1):90-9. Epub 2008 Oct 10.
[10]: Hashizume H, DeLeo JA, Colburn RW, Weinstein JN. | Spinal glial activation and cytokine expression after lumbar root injury in the rat. | Spine (Phila Pa 1976). | 2000 May 15;25(10):1206-17.
[11]: Facci L, Dal Toso R, Romanello S, Buriani A, Skaper SD, Leon A. | Mast cells express a peripheral cannabinoid receptor with differential sensitivity to anandamide and palmitoylethanolamide. | Proc Natl Acad Sci U S A. | 1995 Apr 11;92(8):3376-80.
[12]: Wallace VC, Segerdahl AR, Lambert DM, Vandevoorde S, Blackbeard J, Pheby T, Hasnie F, Rice AS. | The effect of the palmitoylethanolamide analogue, palmitoylallylamide (L-29) on pain behaviour in rodent models of neuropathy. | Br J Pharmacol. | 2007 Aug;151(7):1117-28. Epub 2007 Jun 11.
[13]: Hoareau L, Buyse M, Festy F, Ravanan P, Gonthier MP, Matias I, Petrosino S, Tallet F, d'Hellencourt CL, Cesari M, Di Marzo V, Roche R. | Anti-inflammatory effect of palmitoylethanolamide on human adipocytes. | Obesity (Silver Spring). | 2009 Mar;17(3):431-8. Epub 2009 Jan 8.
[14]: Okoro T, Tafazal SI, Longworth S, Sell PJ. | Tumor necrosis alpha-blocking agent (etanercept): a triple blind randomized controlled trial of its use in treatment of sciatica. | J Spinal Disord Tech. | 2010 Feb;23(1):74-7.
[15]: Yumite Y, Takeuchi K, Harada Y, Ogawa N, Inoue H. | Concentration of nitric oxide (NO) in spinal fluid of chronic spinal disease. | Acta Med Okayama. | 2001 Aug;55(4):219-28.
[16]: Zhang N, Li FC, Huang YJ, Teng C, Chen WS. | Possible key role of immune system in Schmorl's nodes. | Med Hypotheses. | 2010 Mar;74(3):552-4. Epub 2009 Oct 24.
[17]: Morris JJ, Hughes LR, Glen AT, Taylor PJ. | Non-steroidal antiandrogens. Design of novel compounds based on an infrared study of the dominant conformation and hydrogen-bonding properties of a series of anilide antiandrogens. | J Med Chem. | 1991 Jan;34(1):447-55.
Deze acute pijn blijkt op basis van een grote Italiaanse studie met meer dan 600 patienten goed behandelbaar met de lichaamseigen pijnstillende stof palmitoylethanolamide (Normast).
Het is dus in wezen een soort zenuwdruk-syndroom, of compressie-syndroom. Tussen elke ruggenwervel ligt namelijk een tussenwervelschijf, de discus. Deze schijf bestaat uit een stijfslijmachtige kern die omringd wordt door elastische banden. Men spreekt van een discus hernia wanneer de elastische banden scheuren en de kern naar buiten puilt en dan op de zenuw gaat drukken.
Rug- en beenpijn bij hernia en de oorzaak
Bij een hernia is er vaak zowel rugpijn als erg gemene uitstralende pijn in het been, soms ook alleen die uitstraling in het been en vaak zelfs tot in de voet. Wordt de druk op de zenuw groter, dan kunnen er ook gevoelsstoornissen en verlammingsverschijnselen ontstaan. Dat komt omdat een zenuw uit twee delen bestaat: één deel voor het gevoel, de sensibele zenuw, en één voor de spierwerking, de motorische zenuw.
Een Hernia Nuclei Pulposi (HNP) is de mooie term voor hernia in de volksmond, en het is dus een uitstulping van de tussenwervelschijf.
Hernia's ontstaan meestal in de zogenaamde tussenwervelschijven bij de onderste lendenwervels. Dit kunnen we begrijpen door onze rechtopgaande houding: aangezien door het rechtopstaan het zwaartepunt van het lichaam vlak voor de vijfde lendenwervel ligt (L5) komen alle zwaartekrachten onderaan de rug samen. De meest voorkomende niveau's van een hernia zijn dan ook de L5-S1 (dus tussen de laagste lendenwervel en het heiligbeen), gevolgd door L4-L5 (vierde of voorlaatste wervel en de vijfde) en L3-L4. Hogerop in de rug komen hernia's minder voor.
Door de druk van de hernia op de zenuw kan de beenzenuw dus geirriteerd en ontstoken geraken en dat is de reden voor de zeer felle pijn in het been. Dit fenomeen noemen we een radiculopathie.
De chronische ontsteking van de zenuw: neuritis en radiculitis
Onderzoek heeft aangetoond dat er door de druk een ontsteking van de zenuw en zenuwwortel ontstaat, een neuritis of een zogenaamde radiculitis. Die neuritis of radiculitis wordt dan erger door een waterval van van chemische ontstekingsreacties.
Het is eigenlijk een lokale ontsteking, en die gaat zoals we weten gepaard met de productie van allerlei chemische substanties. Die hebben allerlei mooie namen, zoals prostaglandines en cytokinen en worden door ontstekingscellen zoals de mestcellen gevormd. Ook het stikstof monoxide (NO), een sterke vaatverwijder, wordt daarbij gevormd. Dan komt het langzaam tot een vervelende toestand, want ook de zogenaamde metallo-proteïnasen komen vrij, dat zijn enzymen die het bindweefsel om de zenw aanzetten tot vermeerdering. Substantie P en CGRP worden gevormd, en dat zijn zogenaamde pijnmediatoren.
Al deze ontstekingsgerelateerde stoffen zijn gevonden in de discus en de zenuw. [1][2] Al deze stoffen, zoals TNF-alpha, een sterke ontstekingsfactor, konden zelfs teruggevonden worden in ontstoken lumbale wortels waar geen compressie aanwezig was.[3][4] Tekenen van ontsteking zijn ook zichtbaar op speciale opnames met MRI. [5] Door die zogenaamde interneurale zwelling, de ontsteking in de zenuw zelf, worden de klachten ook erger en kan de zenuw minder functioneren.[6][7]
De ontsteking wordt dan ook gezien in de zenuwcellen die naar het ruggenmerg gaan, en zo ontstaat er een groot gebied met ontstoken cellen, zoals mest- cellen, waaruit allemaal pijnverhogende stoffen komen.[3][4] Zo ontstaat er neuropathische, of zoals we ook wel zeggen, gliopathische pijn.[10]
Palmitoylethalonamide tegen herniapijn en werkingsmechanisme van PEA
PEA heeft een onderdrukkend effect op bepaalde ontstekingscellen die de geactiveerde mestcellen heten.[11] PEA heeft zo een ontstekingsremmend effect en een pijnstillend effect op neuropathische pijn.[12] PEA remt ook belangrijke ontstekingsmediatoren, zoals TNF-alpha en IL1, alsmede COX-2 en daardoor is het een potentieel belangrijk middel voor uiteenlopende neuropathische en gliopathische aandoeningen.[13]
Momenteel worden enorm dure TNF-alpha blokkers getoetst in herniapijn, en er lijkt effectiviteit te zijn in een kleine studie. ....a trend appears to show no benefit to the use of etanercept over placebo in the pharmacologic treatment of sciatica.[14] Maar de ontsteking bij een hernia is meer dan alleen een TNF-alpha bron. En PEA doet gelukkig veel meer biologisch gezien, is niet zo duur en heeft geen of vrijwel geen bijwerkingen...
[1]: Tamada T, Inoue H, Mori A. | Superoxide dismutase activity in cerebrospinal fluid and its relation to compression of the lumbosacral nerve root. | Acta Med Okayama. | 1996 Aug;50(4):197-201.
[2]: Nagashima H, Morio Y, Yamane K, Nanjo Y, Teshima R. | Tumor necrosis factor-alpha, interleukin-1beta, and interleukin-6 in the cerebrospinal fluid of patients with cervical myelopathy and lumbar radiculopathy. | Eur Spine J. | 2009 Dec;18(12):1946-50. Epub 2009 Jun 19.
[3]: Rothman SM, Ma LH, Whiteside GT, Winkelstein BA. | Inflammatory cytokine and chemokine expression is differentially modulated acutely in the dorsal root ganglion in response to different nerve root compressions. | Spine (Phila Pa 1976). | 2011 Feb 1;36(3):197-202.
[4]: Rothman SM, Huang Z, Lee KE, Weisshaar CL, Winkelstein BA. | Cytokine mRNA expression in painful radiculopathy. | J Pain. | 2009 Jan;10(1):90-9. Epub 2008 Oct 10.
[5]: Van Metre DC, Barrington GM, Parish SM, Tumas DB. | Otitis media/interna and suppurative meningoencephalomyelitis associated with Listeria monocytogenes infection in a llama. | J Am Vet Med Assoc. | 1991 Jul 15;199(2):236-40.
[6]: Krimmer H. | [Pathophysiology of nerve compression]. | Langenbecks Arch Chir Suppl Kongressbd. | 1998;115:627-9.
[7]: Lundborg G. | Intraneural microcirculation. | Orthop Clin North Am. | 1988 Jan;19(1):1-12.
[8]: Rothman SM, Ma LH, Whiteside GT, Winkelstein BA. | Inflammatory cytokine and chemokine expression is differentially modulated acutely in the dorsal root ganglion in response to different nerve root compressions. | Spine (Phila Pa 1976). | 2011 Feb 1;36(3):197-202.
[9]: Rothman SM, Huang Z, Lee KE, Weisshaar CL, Winkelstein BA. | Cytokine mRNA expression in painful radiculopathy. | J Pain. | 2009 Jan;10(1):90-9. Epub 2008 Oct 10.
[10]: Hashizume H, DeLeo JA, Colburn RW, Weinstein JN. | Spinal glial activation and cytokine expression after lumbar root injury in the rat. | Spine (Phila Pa 1976). | 2000 May 15;25(10):1206-17.
[11]: Facci L, Dal Toso R, Romanello S, Buriani A, Skaper SD, Leon A. | Mast cells express a peripheral cannabinoid receptor with differential sensitivity to anandamide and palmitoylethanolamide. | Proc Natl Acad Sci U S A. | 1995 Apr 11;92(8):3376-80.
[12]: Wallace VC, Segerdahl AR, Lambert DM, Vandevoorde S, Blackbeard J, Pheby T, Hasnie F, Rice AS. | The effect of the palmitoylethanolamide analogue, palmitoylallylamide (L-29) on pain behaviour in rodent models of neuropathy. | Br J Pharmacol. | 2007 Aug;151(7):1117-28. Epub 2007 Jun 11.
[13]: Hoareau L, Buyse M, Festy F, Ravanan P, Gonthier MP, Matias I, Petrosino S, Tallet F, d'Hellencourt CL, Cesari M, Di Marzo V, Roche R. | Anti-inflammatory effect of palmitoylethanolamide on human adipocytes. | Obesity (Silver Spring). | 2009 Mar;17(3):431-8. Epub 2009 Jan 8.
[14]: Okoro T, Tafazal SI, Longworth S, Sell PJ. | Tumor necrosis alpha-blocking agent (etanercept): a triple blind randomized controlled trial of its use in treatment of sciatica. | J Spinal Disord Tech. | 2010 Feb;23(1):74-7.
[15]: Yumite Y, Takeuchi K, Harada Y, Ogawa N, Inoue H. | Concentration of nitric oxide (NO) in spinal fluid of chronic spinal disease. | Acta Med Okayama. | 2001 Aug;55(4):219-28.
[16]: Zhang N, Li FC, Huang YJ, Teng C, Chen WS. | Possible key role of immune system in Schmorl's nodes. | Med Hypotheses. | 2010 Mar;74(3):552-4. Epub 2009 Oct 24.
[17]: Morris JJ, Hughes LR, Glen AT, Taylor PJ. | Non-steroidal antiandrogens. Design of novel compounds based on an infrared study of the dominant conformation and hydrogen-bonding properties of a series of anilide antiandrogens. | J Med Chem. | 1991 Jan;34(1):447-55.
Abonneren op:
Posts (Atom)